Bir nefes Singapur, Aralik 2015

2016 yılbaşı için Avustralya'ya göç kapsamında, Singapur aktarma noktamızdı. Bir nevi, uyuklayarak da olsa nefes aldık. 

Açıkcası bir kere de Bali'ye giderken Singapur Havaalanın'da Oasis Lounge diye uzanmalı bi alanda uyumuşluğum vardı ama onun dışında  Singapur ne listemdeydi ne merakımdaydı. Aktarma süresi uzun olunca Nevra'yla değerlendirelim dedik.

Sabahın köründe Singapur Havaalanı'na vardık. Bir gelenek şeklinde Oasis Lounge'da sağnak yağmur sesi eşliğinde biraz kestirdik. Havaalanı gelen yolculara 40 USD değerinde bir kupon veriyor, biz de onu değerlendirdik. Bir de Singapur Havayolları önceden kaydolmak şartıyla şehirde bedava 2-3 tur alternatifi sunuyor, onlardan sabah olanına gideriz demiştik, saati yanlış iletmişler, kaçırdık. Diğeri farklı birşeydi, şehri tam göremicez hırsıyla bir de otobüsle şehir turu alalım dedik ama tam çıkacakken, 'turla giden turla döner, iki defa da giriş çıkış yapamazsınız' deyince biz direk kendi ayarladığımız tura karar verdik.

Yeni başlayanlar için Vietnam, Kasım 2016

Kuzen Yusuf Haziran gibi Vitenam'a yerleşti, ıslatmadan olmaz deyip, ilk fırsatta yanına gittim. Artık benim okamet de Dubai olduğu için, yakın sayılır, 7 saatte Ho Chi Min City'e vardım (HCMC). Türkler terorist statüsünde olduğu  için 190 usd ile önceden aldığım vizeyi girişte kaşeleticem. Bi saat kuyruk ve vize bekledikten sonra hızlıca  pasaporttan geçip, bavul alıp, beni bi saatir bekleyen kuzenle kavuştuk. 

HCMC de Paris gibi çeşitli District / Bölgelerden oluşuyormuş. Paris'te bana garip gelmeyen bu bölgeler, burda nedense bana Açlık Oyunları filmini hatırlattı. Neyse 2. bölgede, Thao Dien alanındaki eve geçtik. Sokaklar bana nasıl Türkiye'yi hatırlattı anlatamam. Virane ve modern binalar, mağazalar, restaurantlar hep yan yana. Tek fark bol bol motor var, sağ şerit onlara ayrılmış ve zaten seyahat boyunca tecrübe ettiğim üzere araba kullanmayı bilmiyorlar.

Ilerledik, daha köhne ve dağınık gecekondular arasından geçip Yusuf'un evinin olduğu lüks siteye geldik, 13. Katta oturuyo ama uğursuzluk getirir diye 12a yazıyorlarmış :) Aşağıdaki marketten bişiler aldık, ürünlerin  çoğu her yerde bulabileceğiniz ürünler, ya da Çinden,  Japonya'dan gelen ürünler.

Petra'nin Gizemi - Ürdün, Nisan 2017

1 günlük resmi tatil sonucunda uzun bir haftasonumuz var ve hiç bu fırsatı kaçırır mıyız?

Ilk defa bindiğim Flydubai uçuşuyla 3 saatte Amman'a vardık. Aynı Türkiye. Havaalanında pasaport kuyruğuna girdik, Türk olduğumuzu öğrendiler, Ürdünlülerin sırasına yolladılar, öyle kankiyiz.

Aracımızı almak için dışarı çıktık, havaalanı mimarisinin ne kadar güzel olduğunu anlatamam. Araç kontrollerini yaparken davul zurna eşliğinde şarkı sesi gelmeye başladı. Meraklı Melahat ben, o tarafa gittim, halay eğlence gırla. Meğersem düğün alayıymış, geleneklerinde gelin damati boyle ugurlama varmis. Hoş bir karşılama oldu bizim için de.

Kiralık arabamızı alıp, wifi'i açmadığımız için kör gözle gittiğimiz navigasyonu en sonunda çalıştırmayı başardık. Yollar ferah, bi şekilde İstanbul'u hatırlattı. Nerden geldiği belli olmayan ve serseri mayın gibi araba kullanan bi kitle var. Onları da atlattık ve çeşitli gece klübü, restaurantların olduğu; bize kaliteli bi semt izlenimi veren bi bölgedeki Kempinski Amman otelimize geldik. Resepsiyondaki amca yüzümüze 'rezervasyonunuzu onaylıyorum ve bu geri para iadesi olmayan bi oda' deyince biz hafiften dumur olduk, zaten ordayız ne para iadesi. Neyse odamıza geçtik ve nerdeyse hemen uykuya daldık.

Sabah planlanandan gec kalktık (üstelik Dubai'de bi saat ilerde olmamıza rağmen). Ben de saftirik, hava sıcak diye yanıma hava guzel diye sadece kot şort getirmişim, kızlar burda daha konservatif bi toplum olduğunu söyleyince, üstüme mecbur (ve şansa yanımda olan) uzun pantalonu geçirdim.

Hansel ve Gratel diyarinda- Colmar ve Alsace Yolu, Aralik 2016

Avrupa'da görmek istediğim nadir yerlerden birine, üstelik Christmas zamanı gidiyoruz. Bu sefer ekip farklı, Yeşim ve Tola'nın yanında bir de çoçuklar var ve ilk ciddi yurtdışı seyahatleri olacak :)
Basel'e uçtum, pasaport kontrolünden ve bavulu aldıktan sonra karşıma İsviçre ve  Almanya/Fransa alternatifleri çıktı. Basel öyle bir yerdeki resmen hepsinin ortasında. Ben Fransa kapısından çıkıp 11 nolu otobüsle Saint Louis tren istasyonuna gittim. Ordan 30 dakikalık tren yolculuğu ile Colmar'a geldim. Gelir gelmez noel süslü çam ağaçları  karşıladı zaten.
Yürüme inadimla elimde bavulla, 7 dakikalık yoldaki oteli yarım saatte kaybolarak bul. Gelirken kayak montu alsak mı, hele Dubai'den sonra bana burası çok mu soğuk gelir muhabbeti yaptık. Son gün 1 dereceye düşmesi dışında hava İstanbul ile aynıydı, üstelik yağmur çamur da olmadı.
Champ de Mars parkının ordaki Mercure Otele eşyaları bıraktım, kendimi hemen sokağa attım.

Ikinci sans - Budapeste, Eylul 2016

Tam Kurban Bayram'ına denk gelen eğitimim sağolsun, Budapeşte'deyim. Uygun fiyatlı bir yurtdışı alternatifi olduğu için etraf Türk kaynıyo. Bayram tatili arkadaşım Aslı'yla akşam 8 gibi Novotel Danube'ye vardık. Pencereden bir baktık ki bütün ihtişamıyla Parlamento Binası karşımızda. Bu arada  şehrin ortasından Tuna nehri geçiyor ve İstanbul'daki Avrupa / Anadolu yakası gibi Buda ve Peşt olarak ikiye ayrılıyor. 

Daha önce hep kara kışta gelmiştim, çok da kasvetli geldiği için de pek hazzetmemiştim.  Hem manzara güzel, hem hava güzel, tadını çıkartalım dedik ve kendimizi gece gece sokağa attık. Etrafta dolanıp, bol foto çektirdikten sonra, otele de yakın bir yerde, şeker bir çay bahçesi benzeri açık hava cafesine oturduk. Sonradan isminin Angelika olduğunu öğrendiğim bu yerde son zamanlarda (Nisan ayındaki Paris seyahatinden beri) içtiğim en güzel sıcak çikolatayı içtim.