Dünya Küçük by Belin Alev

Uzun resmi tatili daha da uzatarak bekle bizi Asya dedik ve Can’la yola koyulduk. Henüz Thailand’dan döneli 10 gün bile olmamış ama içimizde gezme aşkı bambaşka. Bangkok aktarmalı Laos adlı güzide ülkenin en bilinen şehri  Luang Prabang’a vardık. Kapıda vizemizi aldık. Fransa sömürgesi oldukları için, etrafta Colonial tarzda evler, hem yerel hem de zarif şık restoran & mağazalardan geçtik. Booking.com’dan Villa MeoungLao adlı bir pansiyon tuttuk ve şansımıza hem merkezi hem de iyi çıktı. Bavulları bırak, henüz sabah, sokağa çık, etraf nasıl pis, sabah 6-9 arası sabah pazarı varmış, ondan kalanlar ve ilaveten yok uzerinde sinekler uçuşan tavuk bacağı, yok meyve vb satanlar var etrafta. Sisavangvong adlı ana sokağa çıktık (zaten bi büyük sokak vardı). İlk tapınağımız olan Wat Mai’e gittik, öğrenci Buddist monklar vardı, foto çektik ama içeri girmedik. Ordan National Museum ve tiyatro bahçelerine girdik.

Kırk yılda bir kırk yaşına basıyorum ve hayat bayram olsa kapsamında doğumgünüm için Beyrut’a gidiyoruz. Grubun çoğunluğu İstanbul’dan gelecek ve bir kısmımız da Dubai’den. İş çıkışında uçağa atladık, 3 saatlik uçuş sonrası Beirut’a ve direk Saifi Suites adlı otelimize geldik. Ekibin çoğunluğu lobide bizi bekliyodu, sohbet muhabbet derken biz kalabalık olunca bizi restaurantta aldılar. 2’ye kadar sohbet ve yorgunluğa rağmen çocuksu bir heyecanla sabah 7:30’ta uyandım! Yaklaşık 15 kişi kahvaltı sonrası yürüyerek Old Town, Clock Tower, Beirut Souks, Downtown’da dolaştık.

(Gene!) iş için Johannesburg’a gelmişken fırsat bu fırsat, Victoria Falls’u görüyim dedim. Namibia’ya gidemeden dolandırılma faciasından sonra Türk& tanıdık bi acente ile otelden transfere her şeyi ayarladım. South African havayolları ile 1,5 saatlik ucus ile Zambia’ya vardım. Kaza Uni visa adlı hem Zambia hem Zimbabwe’ ye çoklu girişi içeren vizemi 50 usd karşılığında, hiç beklemeden ve evrak bile vermeden kolayca aldım. Mart ayı ama güney yarımkürede oldukları için onların yazı, hava 30 derece ve çok sıcak. Avani Victoria Falls otelinde kalıyorum, otelin girişine yakın bi yerde zürafa gördüm, sürücü durdu yanına gidip fotoğraf çekiyim diye. Orda da iki adam var biri yaşlıca diğeri benim yaşlarda. Dünya Küçük, Türkçe konuşuyorlardı, ben de merhaba deyip fotomu çekmelerini rica edince genç olanı bi sıçradı & korkuttun beni dedi:)

Gene bir iş seyahati ve hazır eski iş arkadaşım Oral burda yaşıyorken; 40 yaşımın sonuna kadar 60 ülkeyi ziyaret etme hedefimi tutturma yolunda bir adım daha attım. Bavulu bırakır bırakmaz kendimizi sokağa attık, hava nasıl güzel anlatamam, herkes memnun :)  Otobüsle merkeze indik, heryer dolu, meydanda Le place d’arms’ta öğlen yemeği sonrası minnak şehri turlamaya başladık. Grund bölgesine asansörle indik, daracık sokaklardan geçtik. Yukarı geri dönüp Chocolate House’da kaba ve yavaş garsonlar eşliğinde çok leziz pastalarımızı yedik. Dönüp dinlendikten sonra tekrar merkeze indik, saat 8 civarı olmasına rağmen ya her yer doluydu ya da servis bitmişti. Biz de Clausen adlı Bomonti ada gibi biryere geldik ama bomboş. O sırada yemek servisi olan tek bi yer vardı, orda oturduk ama nasıl bayık ortam. İsmini bile hatirlamiyorum. Çıkışta biraz kalabalıklaşır belki dedik yok halk uyuyo. Geceyarısını biraz geçe döndük. Ertesi sabah trenle komşu ülke Fransa’nın Metz şehr

50 dakikalık uçuşla Atina’dan Sofya’ya gel, günbatımıyla uçaktan in. Taksi ile şehrin merkezindeki eski Sheraton, yeni Sofia Hotel Balkan adlı hotelime geldik. Otel Rus esintili parlamento binasi mimarisinde ve büyüklüğünde ve çok ihtişamlı. Her katta, sanırsam 18. yüzyıldandan kalma dekorasyona sahip nerdeyse 100 oda var, o kadar büyük bir otel. Check-in yaparken resepsiyondaki kadınla konuşuyorum, kadın bu haftasonu resmi tatil, yarın trafik olmaz deyince ne tatiliymiş dedim, kadın kemkum etti, dini bisey herhalde İngilizce kelimeyi bulamadı diye düşündüm önce. Meğerse Bulgaristan’ın Osmanlı İsgalinden kurtuluşunu kutluyorlarmış:) Gelmek için daha iyi bi haftasonu seçemezdim sanırım (gerçi bir ay sonra aynısının Atina’da başıma geleceğini bilmiyordum o zaman). Odaya girdim, ertesi sabah dönücem ve bir tam gün bile kalmıyorum Sofya’da, iş patlamaz mı. Nerdeyse iki saat çıkamadım odadan dışarı, neyse en sonunda bitti, attım kendimi sokağa. Otel o kadar merkezi bi yerde k

Son dakika kararı ile iki gün öncesinden uçak bileti aldım ve 60. ziyaret ettiğim ülke olacak Hong Kong için yola koyuldum. Sağanak yağmur karşıladı beni. Vaktim bol diye taksiye binmek yerine otobüse bindim. Her tarafta koca koca gökdelenler sonra konteynerların olduğu büyük gemi limanı derken Hong Kong’un adalardan oluştuğunu idrak ettim. Etrafıma bakınırken yanıma Taylandlı sarımsak kokulu yârim oturdu. Bi saatlik yol boyunca önce benle bol bol selfie çekti, sonra zorla şeker verdi, sonra sözde çaktırmadan benim videolarımı çekti ve tekrar zorla başka şeker verdi ve nihayet durağımda indim de kurtuldum. Vahşi yağmur yağıyor, otel indiğim durağın iki arka sokağında ama bavulla yürümek mümkün diil. 80 model Serçe arabaya benzeyen taksiye atladım ve Bonham 99 adlı otelime vardım. Otelin yeri fena diil, odalar da idare eder ama odamın manzarası resmen gecekondu mahallesine bakıyor. Sonra farkettim ki ödediğim paraya değmedi. Neyse odada biraz dinlendim. Orda yaşayan birinin öner

Üst üste gelen seyahatler yüzünden, artık bavul yapmaktan tiksindiğimden 8 saatte filan resmen zorlayarak bavul yaptım. Sonuç olarak her Afrika ülkesine giderken yanımda götürdüğüm ama hiç kimsenin sormadığı sarı humma aşı karnemi yanıma almamışım. Iner inmez ilk sordukları şey o: ben bin özür, rica edince kadın rüşvet istedi. Sanırım ben oluru nedir deyince,    benim rüşvet konusunda acemi olduğumu ve başına iş açıcağımı anladı, saldı beni. Pasaport kuyruğu ayrı bi komedi, havaalanı tam bi kaos, sürekli elektrik kesiliyo filan. Beni özel transfer / güvenlik aldı, şirket sürücüsü Radisson Ikeja otelime bıraktı. Bu arada bana yok kalaşnikoflu korumalar var yok öyle böyle deyip bi korkuttular, hiç öyle dedikleri gibi korkutucu olmadı ilk izlenimim.  Aksamı odamda çalışarak geçirdim. 10’da gözüm düştü uyuyakaldım ve nitekim sabah 5’te gözümü açtım (Dubai’de saat sabah 8’di) İnatla tüm seyahatlerimde vücut saatimi Dubai saatinde tutmaya çalışıyorum, tek farkı bugün doğumgünüm: bir

Kurban bayramında ilk defa Dubai’de 9 günlük tatil oldu ve bu fırsatı Malezya & Thailand tatili ile değerlendirelim dedik. Grubumuz ikizler burcuna sahip 4 kişiden oluşuyor, keşif & sohbet & zeka ve kahkaha garantili bi tur! Malezya benim gittiğim 53. ülke olacak fakat isin komiği görmek istediğim ülkeler listemde bile diil. Hayatımın ilk sıfır planlı tatilini, hiçbir beklentimin olmadığı Kuala Lumpur’da geçirmek ilginç oldu. Öncelikle Maleyza ile ilgili kafamızda içkinin yasak olduğu, çoğu kişilerin konservatif Müslumüman olduğu biraz dini bütün bir ülke algısı vardı. En azından Kuala Lumpur için bunu tamamen unutun, Turkiye’den hiç farklı bulmadık, kadınların bazıları kapalı, bazıları modern. İçki çok yerde satılıyor ve sorun yok. Tabii ilk gün bunu tam bilemediğimiz için, nasıl giyineceğimi de bilemedim ve en sonunda dize kadar gelen kolsuz elbisemin içine, ayni renk olduğu için pijamamın üstünü giydim ve öyle çıktım sokağa. Bu arada Ibis Fraiser Business adlı