Dünya Küçük by Belin Alev

Kırk yılda bir kırk yaşına basıyorum ve hayat bayram olsa kapsamında doğumgünüm için Beyrut’a gidiyoruz. Grubun çoğunluğu İstanbul’dan gelecek ve bir kısmımız da Dubai’den. İş çıkışında uçağa atladık, 3 saatlik uçuş sonrası Beirut’a ve direk Saifi Suites adlı otelimize geldik. Ekibin çoğunluğu lobide bizi bekliyodu, sohbet muhabbet derken biz kalabalık olunca bizi restaurantta aldılar. 2’ye kadar sohbet ve yorgunluğa rağmen çocuksu bir heyecanla sabah 7:30’ta uyandım! Yaklaşık 15 kişi kahvaltı sonrası yürüyerek Old Town, Clock Tower, Beirut Souks, Downtown’da dolaştık.

(Gene!) iş için Johannesburg’a gelmişken fırsat bu fırsat, Victoria Falls’u görüyim dedim. Namibia’ya gidemeden dolandırılma faciasından sonra Türk& tanıdık bi acente ile otelden transfere her şeyi ayarladım. South African havayolları ile 1,5 saatlik ucus ile Zambia’ya vardım. Kaza Uni visa adlı hem Zambia hem Zimbabwe’ ye çoklu girişi içeren vizemi 50 usd karşılığında, hiç beklemeden ve evrak bile vermeden kolayca aldım. Mart ayı ama güney yarımkürede oldukları için onların yazı, hava 30 derece ve çok sıcak. Avani Victoria Falls otelinde kalıyorum, otelin girişine yakın bi yerde zürafa gördüm, sürücü durdu yanına gidip fotoğraf çekiyim diye. Orda da iki adam var biri yaşlıca diğeri benim yaşlarda. Dünya Küçük, Türkçe konuşuyorlardı, ben de merhaba deyip fotomu çekmelerini rica edince genç olanı bi sıçradı & korkuttun beni dedi:)

Gene bir iş seyahati ve hazır eski iş arkadaşım Oral burda yaşıyorken; 40 yaşımın sonuna kadar 60 ülkeyi ziyaret etme hedefimi tutturma yolunda bir adım daha attım. Bavulu bırakır bırakmaz kendimizi sokağa attık, hava nasıl güzel anlatamam, herkes memnun :)  Otobüsle merkeze indik, heryer dolu, meydanda Le place d’arms’ta öğlen yemeği sonrası minnak şehri turlamaya başladık. Grund bölgesine asansörle indik, daracık sokaklardan geçtik. Yukarı geri dönüp Chocolate House’da kaba ve yavaş garsonlar eşliğinde çok leziz pastalarımızı yedik. Dönüp dinlendikten sonra tekrar merkeze indik, saat 8 civarı olmasına rağmen ya her yer doluydu ya da servis bitmişti. Biz de Clausen adlı Bomonti ada gibi biryere geldik ama bomboş. O sırada yemek servisi olan tek bi yer vardı, orda oturduk ama nasıl bayık ortam. İsmini bile hatirlamiyorum. Çıkışta biraz kalabalıklaşır belki dedik yok halk uyuyo. Geceyarısını biraz geçe döndük. Ertesi sabah trenle komşu ülke Fransa’nın Metz şehr

50 dakikalık uçuşla Atina’dan Sofya’ya gel, günbatımıyla uçaktan in. Taksi ile şehrin merkezindeki eski Sheraton, yeni Sofia Hotel Balkan adlı hotelime geldik. Otel Rus esintili parlamento binasi mimarisinde ve büyüklüğünde ve çok ihtişamlı. Her katta, sanırsam 18. yüzyıldandan kalma dekorasyona sahip nerdeyse 100 oda var, o kadar büyük bir otel. Check-in yaparken resepsiyondaki kadınla konuşuyorum, kadın bu haftasonu resmi tatil, yarın trafik olmaz deyince ne tatiliymiş dedim, kadın kemkum etti, dini bisey herhalde İngilizce kelimeyi bulamadı diye düşündüm önce. Meğerse Bulgaristan’ın Osmanlı İsgalinden kurtuluşunu kutluyorlarmış:) Gelmek için daha iyi bi haftasonu seçemezdim sanırım (gerçi bir ay sonra aynısının Atina’da başıma geleceğini bilmiyordum o zaman). Odaya girdim, ertesi sabah dönücem ve bir tam gün bile kalmıyorum Sofya’da, iş patlamaz mı. Nerdeyse iki saat çıkamadım odadan dışarı, neyse en sonunda bitti, attım kendimi sokağa. Otel o kadar merkezi bi yerde k